Provoost bijna pootje gelicht 28-02-2020 | Harry de Waard Na 4 ronden in het persoonlijk kampioenschap van de UPDB gaan Harry de Waard en Ben Provoost aan de leiding. Beiden kwamen in hun onderlinge duel remise overeen maar o o o wat was de Zeistenaar dicht bij een partijzege. Fotograaf: Bryan Brank De clash van de avond was dus het treffen tussen de 2 koplopers, Ben Provoost en Harry de Waard. “De Keller-opening spelen met wit, ik doe niets liever,” jullie kennen mij. Ook zijn tegenstander ging hier in mee en werd het met de zet spannender. Ben voelde zich op dat moment “kiplekker” (voelt niets voor Kelleren met wit!) staan en dus moest gaan nadenken over een volgend stapje naar voren. Toch leek de omsingeling van de Zeistenaar wel degelijk speelbaar te zijn en moest zwart oppassen niet tegen een stootblok op te lopen. Op zijn 31e schotelde ik plots een formidabele lokzet voor waar Ben met beide ogen intuinde! Een zwak ogende zet naar de rand bleek juist de giftangel die ik had ingebouwd. De dreun was met 32.36-31!! duidelijk voelbaar en werd Ben een volledige poets gebakken, gevolgd door eventueel een  zeer verborgen combinatie! Ben berustte daarom in schijfverlies. Daarna – ondanks schijfwinst – liep het toch remise. Achteraf werd aangetoond dat ik duidelijk de winst had gemist. Geen excuus, maar moeheid en alles te hebben gegeven speelden mij op dat moment duidelijk parten. Uiteindelijk moest ik toch in remise berusten! Andrew Tjon A Ong klom op naar een derde plek door een partijzege op Evert van de Pol. De Maarssenaar probeerde met een agressieve opening een flankaanval op te zetten. Zijn tegenstander deed goed mee, maar toen Evert met een 2x2 ruiltje afhaakte, kreeg hij last van een slechte binding van een randschijf en een centrumschijf. In een gecompliceerde stelling zag hij een venijnige wending over het hoofd, dat hem op schijfverlies kwam te staan. Toen de ADG’er even later ook nog een tweede schijf zou moeten inleveren, staakte hij de ongelijke strijd.  “Soms is het lastig te bedenken wat je tegenstander precies van plan is te gaan doen en daarop een plan in te zetten. Bij Ton  v.d. Ploeg begon dit op de 36e zet. Zijn verdediging zag er  zeer solide uit en kon hij de vleugel van Gerard Benning onder druk gaan zetten. De Linschoter dammer had in het middenspel kunnen vereenvoudigen maar liet dit achterwege.  Ook een simpel damzetje werd over het hoofd gezien waardoor Ton de touwtjes daarna in handen nam en zijn tegenstander een tiental zetten later het nakijken gaf. Jan van de Veen had zich voorbereid op Bryan Brank. Tot ieders verbazing werd een simpele schijfwinst op de 14e zet voor de Nijkerker over het hoofd gezien. De klok had dus al veel eerder stilgezet kunnen worden. Daarna ging Jan tot de aanval over die niet goed werd tegengespeeld. Hij bleef de druk opvoeren, ook na een grote afruil waarbij hij de controle en veel tempi voor bleef. In een 10 om 10 plaatste Jan een offer die de ADG’er  verkeerd beantwoordde. Uiteindelijk werd Bryan slachtoffer van een combinatie. Bij de eerste zettenreeks van zijn opponent (Lucien Farzan met zwart) moest Frits Stüger (onwillekeurig)  denken aan een artikel van  Wim van Santbrink “De dop en de fles”.  Er zitten wat parallellen in wat er in dat artikel staat en het vertoonde damspel. Lucien maakte zich schuldig aan de “dop”; d.w.z. een typische Deslauriers opening. Enfin. De ADG’er produceerde  in het klassiek goede opbouwzetten met hier en daar een speldenprikje (soms speldenprik). Maar de Maarssenaar  had het allemaal op tijd gezien. Hij onderschatte echter de kracht van randspelblokken  (rechtervleugel)  met de een als opgeslotene (Lucien) en Frits in de rol van opsluiter met een voordelige E.V. (economisch vasthouden). De Amersfoorter manoeuvreerde hem in dit speltype (de beruchte pdf.-formatie) waarin hij zich alleen met medewerking van Frits   straffeloos kon bevrijden. Lucien was gedwongen zetten op zijn rechtervleugel te produceren. Door zijn onhandige formaties en achtergebleven schijven zou hij  op termijn kansloos vastlopen. Maar het was simpel raak met een babyzetje. Frits trots na afloop: “Het was de hoogste tijd om de magische (rating)duizend  opnieuw op het scorebord te doen prijken. Voor de gedetailleerde uitslagen klik hier.